2.09.2009

 
"Kedinin içinde bir kuş var. Kedilerin yüreği kuşüzümü kadar, küçük, büyük bütün kedilerin.
Küçücük bir kediyi elinize aldığınızda, yalnızca onun kuşüzümü yüreğini değil, korkusunu da hissedersiniz. Kedilerin korkusu insandan, köpeklerin, kuşların korkusu insandan, insanın korkusu insandan." Haydar Ergülen

İnsanla yaşamayı seçtik gönüllü olarak. Evler bahçeliydi doyardık, barınırdık. Bir apartmanın bodrumunda yavruladık diye yavrularımız poşete doldurulup, ağzı da sıkı sıkıya bağlanıp çöp konteynırına atılmazdı o zamanlar; sevilirdik. Kuyruğumuz, kulağımız kesilmezdi, gözümüz çıkartılmazdı. Araç azdı zaten patır patır ezilmezdik yollarda. Eskaza ezilsek bile, ezen, sağ mıyız  ölü müyüz diye inip bakardı, tedavi etmeye çalışırdı.

Çocukken yaşadığım evin kedisi Mestan' ın soyu sürüyorsa böyle düşünüyordur eminim.

Onlara ve diğer sokak hayvanlarına borçlu olduğumu düşündüm hep insan olarak. Onların yaşam alanlarını işgal ettik çünkü. Bahçesiz binalar diktik. Çöp konteynırlarından beslenmeye mahkum ettik onları. Yetmedi yerel yönetimler topladı, itlaf etti.

Kedilerin yüreği gerçekten "kuşüzümü" kadar.

Kedi fotoğraflamak...

Fotojenikler ve insana yakın duruşları nedeniyle sıkça kullanılan modeller. Geçerken, "aa, kedi" diyerek, ya da kapalı mekanlarda uygun koşulları beklemek yerine gözüne gözüne patlatılmış flaşlarla çekilmiş ne çok kedi fotoğrafı var.

Oysa kurguya çok müsaitler. Sadece iyi tanımak ve iyi gözlemlemek kafi. Neyi, nerde,ne zaman yapabileceklerini kestirebilmek, neyle yönlendirilebilecekleri az çok bilmek kedi fotoğraflarını kolaylıkla sıradanlıktan çıkatabilir. Ve sabır tabii. Bıkmadan denemek...

Yüzünü ışığa döndürmek için bir çıngırak sesi yeterli. Bir objeye yoğunlaştırmak, dokunmasını, koklamasını sağlamak da çok kolay. Sadece sevdiği bir besinin kokusunu sürmek yeterli.

Gözlemledim ve denedim.

Tüm "Kuyruklu Melekler" e; borcuma mahsuben...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.